MAHKEMESİ : Burdur 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/11/2013
NUMARASI : 2013/545

Davacı S.. K.. vekili Avukat Ö. P..tarafından, davalı M.. C.. aleyhine 13/11/2013 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; talebin reddine dair verilen 22/11/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Davacı, ihtiyati haciz istemli olarak açtığı davada cinsel istismar nedeniyle uğradığı manevi zararın ödetilmesini istemiştir.
Davalı, haksız ve yersiz açılan davanın ve ihtiyati haciz isteminin reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece, 16/11/2013 tarihli duruşmada; şartları oluşmadığından ihtiyati haciz isteminin reddine dair verilen karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, haksız eylem sonucu kişilik haklarına saldırı nedeniyle uğranılan manevi zararın tahsili istemiyle açılan davada ihtiyati hacze karar verilip verilemeyeceğine ilişkindir.
Davanın konusu haksız eylem sonucu uğranılan manevi zararın tazmini istemine ilişkin olup, ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz istemine konu taşınmazın aynı ve mülkiyeti konusunda taraflar arasında herhangi bir uyuşmazlık bulunmadığından ihtiyati tedbire yönelik mahkemece yapılan değerlendirme doğru ise de, davacının dava dilekçesindeki açık talebi ihtiyati haciz istemine ilişkin olup değerlendirmenin bu yönde yapılması gerekir.
İhtiyati haciz, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunun 257. maddesinde; “Rehinle temin edilmemiş ve vadesi gelmiş bir para borcunun alacaklısı, borçlunun yedinde veya üçüncü şahısta olan taşınır ve taşınmaz mallarını ve alacaklarıyla diğer haklarını ihtiyaten haczettirebilir.” şeklinde düzenlenmiştir.
Dava haksız eylem hukuksal nedenine dayalı olup dosya içerisindeki belgelerden davalının haksız eylemi gerçekleştirdiği anlaşılmaktadır. Buna göre alacağın haksız eylem tarihinde muaccel olduğunun kabul edilmesi gerekir. Öte yandan davacının alacağı rehin ile de temin edilmediğine göre yerel mahkemece ihtiyati haciz isteminin kabulüne karar verilmesi gerekirken ihtiyati tedbir imkanı olmadığından ihtiyati haciz isteminin reddine biçiminde karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.