MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü
Dairemizin 12/03/2015 tarihli 2014/23128 Esas - 2015/5283 K. sayılı bozma kararına karşı mahkemesince direnme kararı verilmesi üzere dosyanın gönderildiği Yüksek Ceza Genel Kurulunun 14.12.2016 gün ve 2016/1022 E.-2016/494 K. sayılı gönderme kararı ile dosyanın dairemize gönderilmesi üzerine, 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucu, her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, direnme kararında bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yokluğunda verilen ve 18/05/2016 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 25/05/2016 tarihli dilekçesi ile temyiz eden sanık ... müdafiinin, temyiz dilekçesi hakim tarafından 27/05/2016 tarihinde havale olunmuş ise de, UYAP evrak sisteminde yapılan incelemede temyiz dilekçesinin sanık müdafii tarafından UYAP üzerinden mahkemeye gönderilme tarihinin 25/05/2016 olması karşısında, sanık müdafiinin temyiz isteminin yasal süresinde olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
1-Sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık ... hakkında kurulan hükümle ilgili olarak; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık ... hakkında kurulan hükümle ilgili olarak; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak
Bozma ilamımızda belirtildiği üzere,
5237 sayılı TCK’nın 142/2-g maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun oluşabilmesi için eylemin, barınak yerlerinde, sürüde veya açık yerlerde bulunan büyükbaş veya küçükbaş hayvan hakkında gerçekleştirilmesi gerektiği; ev ve eklentisi niteliğindeki yerlerden gerçekleşen eylemlerin ise aynı Kanun"un 142/1-b, 116. maddelerinde düzenlenen suçları oluşturacağı gözetilerek; dosya içerisinde yer alan olay yeri inceleme tutanağının eki olan kroki ile bilirkişi raporunun eki olan krokiden, hırsızlık eyleminin, katılana ait etrafı duvar ile çevrili evinin bahçesindeki eklentisi olan ahırdan gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında, sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ..."un eylemlerinin TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/2-g maddesi gereğince uygulama yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve suça sürüklenen çocuk müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 20/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.