MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.06.1998 tarihli, 1998/11-154 Esas ve 1998/213 Karar sayılı kararı ile Dairemizin 02.02.2012 tarihli, 2011/11383 Esas ve 2012/950 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere; VUK"nin 139. maddesine göre, vergi incelemeleri, esas itibarıyla incelemeye tabi olanın iş yerinde yapılır. İş yerinin müsait olmaması, ölüm, işin terk edilmesi gibi zaruri sebeplerle incelemenin yerinde yapılması imkansız olur veya mükellef ve vergi sorumluları isterlerse inceleme dairede yapılabilir. İş yeri faal olan mükelleflere gönderilen, defter ve belgelerin vergi dairesine getirilmesi için tebligat yapılmış olsa bile suçun unsurları oluşmaz. Somut olaya gelince, vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkarılan tebligatın iş yeri faal olan sanığa 25.11.2011 tarihinde tebliğ edildiğinin; defter ve belgelerin incelenmek üzere ibrazı için denetmenlik adresine getirilmesi istenerek sürecin mükellef aleyhine tersine çevrildiğinin; Konya Küçük ve Orta Ölçekli Mükellfler Grup Başkanlığı’nın 03.06.2013 tarihli yazısından, hesapların dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı VUK"nin 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenmediğinin anlaşılmasına göre, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.Yüklenen suçun yasal unsurları itibarıyla oluşmadığı ve buna bağlı olarak yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek belirlenmiş ve katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 20.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.