Esas No: 2021/7768
Karar No: 2022/7889
Karar Tarihi: 19.09.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/7768 Esas 2022/7889 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan yargılanan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanığın avukatının temyiz istemi reddedilirken, mağdurun avukatının temyiz istemi kabul edilmiştir. Kararda, suçun işlendiği tarihte uygulanması gereken kanun maddesi ve ceza sınırı belirtilmiş, ayrıca sonraki düzenlemelerin etkisi de dikkate alınarak yeniden değerlendirme gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 104/1 maddesi, 6545 sayılı Kanun, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesi ve 31. maddesine eklenen geçici 5. maddesi yer almaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesinde;
1412 sayılı CMUK’nın 310/1. maddesine göre ilk derece mahkemesi kararlarında temyiz süresinin bir hafta olduğu nazara alındığında sanık müdafisinin, yüzüne karşı verilen hükmü tefhimden işlemeye başlayan kanuni süresinden sonra sunduğu 25.06.2015 tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın işlediği kabul edilen eylemin suç tarihi itibarıyla lehe sayılıp, 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK’nın 104/1. maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturup, öngörülen cezanın üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “Kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “Basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 19.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
