Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2011/15394 Esas 2014/159 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/15394
Karar No: 2014/159
Karar Tarihi: 13.1.2014

Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2011/15394 Esas 2014/159 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın hırsızlık suçunu işlediği ve mahkum edildiği ifade edilmektedir. Ancak, sanığın cezasının infazı tamamlanıncaya kadar haklarından yoksun bırakılması ve alt soyu üzerindeki yetkilerinin kısıtlanması şeklinde verilen hüküm hatalı bulunmuştur. Bu nedenle, kararın bu kısmı çıkarılarak, sanığın cezasının infazı süresince haklarının korunması ve alt soyu üzerindeki yetkilerinin sınırlandırılmaması gerektiği belirtilerek hüküm düzeltilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise, Türk Ceza Yasası'nın 53. maddesinin 1., 2. ve 3. fıkralarıdır.

6. Ceza Dairesi 2011/15394 E. , 2014/159 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak,

Sanığın, TCY’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına, karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılarak yerine “Sanığın, TCY’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına” cümlesi yazılmak suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.1.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.