MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin müflis şirketten bonoya dayanan 1.470.000,00 USD alacağının tahsili için başlattıkları kesinleşen icra takibinde müflis şirket hakkında haciz işlemleri yapıldığını, iflas tarihi itibariyle toplam 2.758.595,36 TL olan alacağın masaya kaydı için yaptıkları talebin iflas masasınca hukuka aykırı olarak reddedildiğini ileri sürerek, alacaklarının kayıt ve kabulünü talep ve dava etmiştir.
Müflis davalı şirket iflas idaresi vekili, takip tarihi ile iflas kararının açıklanması arasında geçen zaman zarfında müflis şirketin icra dosyasına veya alacaklıya haricen yapılan ödemeler ile müflis şirketin kefillerinden yapılmış tahsilatların idarece belirlenebilir olmadığını, ayrıca takibin kesinleşip kesinleşmediğinin dahi belli olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; tarafların ticari defterleri üzerinde inceleme yapılması için bilirkişi ücretini yatırmak üzere verilen süre ve kesin süreye rağmen davacı vekilinin bilirkişi ücretini yatırmadığı gibi bilirkişi incelemesi yapılmasını talep etmeyip dosyadaki bilgi ve belgelere göre karar verilmesini istediğini beyan ettiği, senedin keşide tarihinin iflasın ertelenmesi için açılan dava tarihinden sonra olması ve senetteki miktarın yüksek olması sebebi ile senedin mutlaka tarafların ticari defterlerine kaydının gerektiği, iflas etmek üzere olan bir şirketin bu meblağda bir senedi keşide ederek 3. kişiye vermesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğu, bilirkişi ücretinin yatırılmaması sebebi ile senedin tarafların ticari defterlerine işlendiğinin denetlenemediği, sadece icra takibine itiraz edilmemesi sebebi ile takibin kesinleşmesi halinde iflas eden şirketin davacıya borçlu olduğunun kabulünün mümkün olmadığı, böylece davacının senede bağlı alacağının varlığını ispat edemediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Kayıt kabul davalarında, ispat yükü, kural olarak, hakkının tanınmasını isteyen davacı alacaklıda olup, davacı alacağının mevcudiyetini gerçek bir hukuki ilişkiye dayandığını sonradan düzenlenmesi mümkün olmayan ve birbirini doğrulayan delillerle ispatlaması gerekir. Kambiyo senetleri kural olarak illetten mücerret sayılsalar da, bunlar tek başına alacağın varlığını ispata yeterli olmayıp, bunlara dayalı olarak iflas masasına kayıt isteyen alacaklının alacağını, yukarıdaki ilkelere göre ispatlaması gerekir. Çeklerin ve bonoların hangi alacak nedeniyle verildiği hususu davacı yanca kanıtlanmalıdır. Bu durumda davacı, kayıt başvurusunda bulunulan bonoların hangi hukuki ilişkiye dayanarak elinde bulundurulduğunu kanıtlamalıdır.

Bu açıklamalara ve dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.