Cinsel taciz iki kez - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6592 Esas 2016/8591 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6592
Karar No: 2016/8591
Karar Tarihi: 19.12.2016

Cinsel taciz iki kez - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6592 Esas 2016/8591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, iki kez cinsel taciz suçundan mahkûm edilmiştir. Mağdurun ve sanığın çelişkili anlatımları, teşhis işlemlerinin kanuna aykırı olması, sanığın suçlamaları kabul etmemesi ve yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporu göz önüne alınarak sanığın suçlu olduğuna karar verilmiştir. Ancak sonradan çıkarılan kanunlar nedeniyle hükümler yeniden değerlendirilmiş ve sanığın kan örneklerinin imha edilmesi yerine müsadere edilmesine karar verilmiştir. Hükmün bozulmasına karar verilmiştir. 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlendiği maddelerdir. 5237 sayılı TCK'nın 7/2. madde-fıkrasındaki \"Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur\" hükmü de göz önünde bulundurulmuştur.

14. Ceza Dairesi 2016/6592 E. , 2016/8591 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz (iki kez)
HÜKÜM : Mahkûmiyet (iki kez)

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur ... ile sanık ..."in olayı gerçekleştiren şahsın eşgaline ilişkin çelişkili anlatımları, teşhis işlemlerinin Polis Vazife ve Selahiyet Kanununun ek 6. maddesine aykırı olması, sanığın tüm aşamalarda suçlamaları kabul etmemesi, keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporu ve tüm dosya içeriğinden sanığın atılı suçları işlediğine dair mahkûmiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşıldığından, beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine hükmedilmesi,
Kabule göre de;
Hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Sanığın ait kan örneklerinin hüküm keşinleştiğinde imhası yerine yazılı şekilde müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ile katılan mağdure Beyza vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.