Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/4927 Esas 2018/5740 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4927
Karar No: 2018/5740
Karar Tarihi: 25.04.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/4927 Esas 2018/5740 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verirken, sanık tarafından yapılan temyiz başvurusu sonucunda Yargıtay Ceza Dairesi tarafından hükmün onanması için dosya mahalline iade edildi. Ancak, daha önce sanık hakkında yapılan kasten yaralama suçu hakkında temyiz edilen mahkumiyet hükmü kesinleştikten sonra yeniden kurulan hüküm yok hükmünde olduğu tespit edilince, bu suç hakkındaki hüküm incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edildi. Sanık hakkında yapılan hırsızlık suçu hakkındaki mahkumiyet hükmü ise Yargıtay tarafından bozulmuştu, ancak sanık lehe bozmadan yararlandığı için hükmü temyiz etme hakkı yoktu. Sonuç olarak, mahkumiyet hükmü usul ve kanuna uygun bulundu ve tebliğnameye uygun olarak onandı.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 306. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi (1) numaralı fıkrasının (b) bendi

17. Ceza Dairesi 2016/4927 E. , 2018/5740 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün yapılan incelemesinde;
Mahkemenin 08.06.2010 gün ve 2009/155 Esas ve 2010/503 Karar sayılı kasten yaralama suçuna yönelik mahkumiyet hükmünün, sanığın temyizi üzerine Dairemizin 25.06.2015 tarih, 2015/2857 Esas ve 2015/4579 Karar sayılı kararıyla onanmasına karar verilerek hükmün kesinleşmesine karşın, bu suç hakkında yeniden kurulan hükmün yok hükmünde olduğu ve taraflara temyiz hak ve yetkisi kazandıramayacağı anlaşıldığından, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün yapılan incelemesinde;
Mahkemenin 08.06.2010 gün, 2009/155 Esas ve 2010/503 Karar sayılı sanık ... hakkında hırsızlık suçuna yönelik mahkumiyet hükmünün, sanığın temyizi üzerine Dairemizin 25.06.2015 tarih, 2015/2857 Esas ve 2015/4579 Karar sayılı kararıyla bozulmasına karar verildiği, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 306. maddesi gereğince sanık ... yönünden yapılan bozmanın sanık ..."a da sirayet ettiğinin mahkemece kabul edildiği anlaşılmakla; sanığın sirayet nedeniyle verilen hükmü temyiz etme hakkı hukuken mümkün olmadığından; lehe bozmadan sirayet nedeniyle yararlanan sanık hakkında, bozma sonrası ileri sürülen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi delaletiyle halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
III-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün yapılan incelemesinde;
Mahkemece Dairemizin 25.06.2015 tarih, 2015/2857 Esas ve 2015/4579 Karar sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verildiği halde,sanık hakkında alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından ve hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak, TCK"nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de
yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine,uyulan bozmaya, kararın dayandığı gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 25.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.