Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10321 Esas 2019/6782 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2, 4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan vekilinin 16/11/2015 tarihli dilekçesinin temyiz dilekçesi değil, temyize karşı beyan dilekçesi olduğu, bu itibarla katılan vekilinin kararı temyiz etmemiş olduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki katılan vekilinin temyiz talebinin süresinde olmadığından reddini öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanığın idaresindeki araçla seyir halinde iken, yaya geçidinde yolun solundan kaplamaya inen katılana çarpması neticesinde, katılanın vücudunda kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda, katılan ile vekilinin aşamalarda olay sırasında katılanın kucağında olan oğlu ..."nin de yere düşerek yaralandığı ve hastanede tedavi gördüğünü beyan ettikleri, ayrıca katılan vekilinin temyize cevap dilekçesinde konu ile ilgili Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığınca 2015/85076 sayı ile soruşturma yürütülmekte olduğunu belirttiği anlaşılmakla, olay sırasında katılanla birlikte çocuğunun da yaralanıp yaralanmadığı, konuyla ilgili yürütülen soruşturma veya kovuşturma olup olmadığı araştırılarak gerektiğinde dosyalar birleştirilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği, olayda birden fazla kişinin yaralandığının tespiti halinde eylemin TCK’nın 89/4. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde TCK’nın 89/1, 89/2-b. maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, CMUK’un 326/son.maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı tutulmak koşuluyla, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.