Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/2220 Esas 2021/5712 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2220
Karar No: 2021/5712
Karar Tarihi: 23.11.2021

Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/2220 Esas 2021/5712 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık rüşvet vermeye teşebbüs suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığa verilen hapis cezası adli para cezasına çevrilmemiştir. Bu durum, TCK'nin 49/2. maddesi ile 50. maddesine aykırıdır. Bu sebeple, sanığın ve katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmüştür ve karar bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- CMK'nin 260/1. maddesi (rüşvet vermeye teşebbüs suçu)
- 3628 sayılı Yasa’nın 18. maddesi (katılma talebinin kabulü için yetki)
- CMK'nin 237/2. maddesi (katılma taleplerine ilişkin çözümleme yetkisi)
- 5237 sayılı TCK'nin 49/2. maddesi (kısa süreli hapis cezasının tanımı)
- 5237 sayılı TCK'nin 50. maddesi (hapis cezasının alternatif yaptırımlara çevrilebilirliği)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (kararın gerekçeli olarak düzenlenmesi gerekliliği)
- CMUK'un 321. maddesi (kararın bozulması durumunda yapılacak işlem)

5. Ceza Dairesi 2018/2220 E. , 2021/5712 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nin 260/1. maddesine göre rüşvet vermeye teşebbüs suçundan açılan kamu davasında katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve vekilinin hükmü temyiz etmesi karşısında, 3628 sayılı Yasa’nın 18 ve CMK"nin 237/2. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak katılma talebinin KABULÜNE karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nin 49/2. maddesinde kısa süreli hapis cezasının “Hükmedilen bir yıl veya daha az süreli hapis cezası” olarak tanımlanmasına ve aynı Kanun"un 50. maddesinde taksirli suçlar hariç olmak üzere ancak kısa süreli hapis cezalarının adli para cezasına veya diğer seçenek yaptırımlara çevrilebileceği ifade olunmasına rağmen sanık hakkında hükmedilen kısa süreli olmayan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın ve katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 23/11/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.