MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2, 62, 52 ve 51 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Nakliye işi ile uğraşan sanığın, 20/08/2008 tarihinde, müştekiye ait Almanya’da bulunan ev eşyalarını Ankara’ya getirmek üzere teslim almasına rağmen, suça konu eşyaları teslim etmeyerek, hizmet ilişkisinin gereği olarak kendilerine teslim edilmiş olan eşya üzerinde zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunduğu, sanığın bu surette hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
Müştekinin 16/01/2010 tarihli “ ... şüpheli bu olaydan ve daha önceki işlediği suçlardan dolayı Almanya Devleti tarafından cezalandırıldı ve şüphelinin cezasını çekerek cezaevinden çıktığını öğrendim, kayıp eşyalarım vardı, kayıp eşyalar ile ilgili olarak Alman Devleti Mahkemeleri’ne başvurmuş ve 35.000 Euro değerinde maddi ve manevi tazminat davası açmıştım, Almanya Mahkemeleri’nde şüpheli hakkında yapmış olduğum dava ve şikayetim devam etmektedir ...” şeklinde beyanı ve sanığın güncel adli sicil kaydında “suç tarihinden sonra Alman Mahkemesi tarafından verilmiş sabıka kaydının bulunması” karşısında, sanığın aynı eylemden dolayı Alman Adli Makamlarınca yargılanıp yargılanmadığı araştırılarak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 8-19. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan, eksik incelemeyle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü verilmesi,
Kabule göre de,
1) Sanığın yakalama emri üzerine alınan ifadesinde, başka suçtan başka yer cezaevinde tutuklu bulunduğunun anlaşılması karşısında; duruşmada hazır bulunmaktan bağışık tutulmak isteyip istemediği sanığa sorulmadan ve hazır bulundurulmasına gerek görülmeyen oturumlar için duruşmaya getirilmesine gerek olmadığına ilişkin herhangi bir karar verilmeden yargılamaya devamla hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2) Katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar görmüş bulunan müştekinin, talimat ile alınan beyanında “davaya katılmak istediğini” beyan etmesine rağmen, müştekinin katılma talebi hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi,
3) Suç tarihinin, eylemin gerçekleştirildiği 20/08/2008 tarihi olmasına rağmen, gerekçeli karar başlığında 06/01/2010 tarihi olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.