Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

 Ancak;

        1-Sanığın olay günü hırsızlık amacıyla mağdur F. U."nun ailesiyle yaşadığı konuta, kapısı açık olan balkona tırmanmak suretiyle girdiği, içeriden evde misafir olarak kalmakta olan yakınan Y. E."ye ait cep telefonunu aldığı, salona girdiğinde mağdurun sanığa “Ne yapıyorsun?” diye sorması üzerine sanığın mutfaktan aldığı bıçağı mağdura doğrultup “Gelme, seni vururum, öldürürüm.” şeklinde tehdit ettikten sonra telefon üzerindeyken balkondan atladığı, sanığın bacağı kırıldığı için mağdur ve ailesi tarafından yakalandığının anlaşılması karşısında; eylemin bütün halinde yağma suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,

 Kabul ve uygulamaya göre de;

 2-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108/2.maddesi uyarınca, tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında,   5237   sayılı    TCK.nın    58/7.   maddesinin     uygulanma    koşullarının değerlendirilebilmesi ve infazda duraksamaya  neden olmaması için, sanığın tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyet hükmünün denetim olanağı verecek biçimde karar yerinde gösterilmemesi ve cezanın infazından sonra denetimli  serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi,

 3-Sanık hakkında tehdit suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı Yasanın 106/2. maddesine göre uygulama yapıldığı sırada “a” bendinin yazılmaması,

           Bozmayı gerektirmiş, sanık H. İ. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle istem gibi  BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.