7. Ceza Dairesi Esas No: 2015/11466 Karar No: 2018/1839
4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/11466 Esas 2018/1839 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan yargılanmış ve yerel mahkeme tarafından sanığın beraatine, diğer iki sanığın ise hükümlülük, müsadere ve tasfiyesine hükmedilmiştir. Gümrük İdaresi adına Hazine vekili, sanığın suç tarihinde yürürlükte olan 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa kapsamında kalan suçtan doğrudan zarar görmediği için dava katılma ve hükmü temyize yetkisi olmadığı gerekçesiyle temyiz talebi reddedilmiştir. Sanığın temyiz itirazları ise dava konusu kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmesi gerektiği, tasfiye hükmünün yasaya aykırı olduğu ve benzer bir suçtan yargılandığı başka bir davaya atıf yapılarak yargılama yapılmamasının yasaya aykırı olduğu şeklindedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu, gümrük idaresine ilişkin reddi hükme olanak tanıyan 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereği ve sanığın temyiz itirazları doğrultusunda, tasfiye hükmünün çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün düzeltilerek onanmasına ve benzer bir suçtan yargılandığı başka bir davan
7. Ceza Dairesi 2015/11466 E. , 2018/1839 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat; sanıklar ... ve ... hakkında hükümlülük, müsadere, tasfiye
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; I) Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyizine göre yapılan incelemede; Sanığın eyleminin suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibariyle 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gözetilerek Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, II- Sanık ..."ın temyizine yönelik incelemede; Dava konusu kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken söz konusu eşyanın tasfiyesine de hükmolunması, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca, hükümden dava konusu eşyanın tasfiyesine ilişkin kısmın çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, III- Sanık ..."ın temyizine göre yapılan incelemede; Temyiz incelemesine konu dairemizin 2015/11466 E. Sayılı dosyasında suç tarihinin 11.10.2012, iddianame düzenleme tarihinin ise 07.01.2013 olduğu gözetilerek; Dairemizde aynı gün incelemesi yapılan 2018/723 Esas sırasına kayıtlı İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2015/761 E. sayılı dosyasında, suç tarihinin 15.10.2012 ve 02.11.2012 olduğu, bu iki suçun birleştirilen dosyadaki 14.11.2012 tarihli iddianamede birleştiği anlaşılmakla; Sanığın anılan dosyadaki eylemi ile temyiz incelemesine konu dava dosyasındaki eyleminin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.04.2014 gün ve 2013/7-591 E., 2014/171 K. sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği şekilde, suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işlendikleri yer ve işlenme zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özelliklerin birlikte değerlendirilmesiyle eylemin TCK.nun 43. maddesi kapsamında kalıp kalmadığının belirlenmesi için sözkonusu dosyalar birleştirilmek suretiyle yargılama yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdiri gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün sair yönleri incelenmeksizin 5320 sayılı Yasanın 8/l. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.02.2018 günü oybirliğiyle karar verildi.