MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile ücret, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık ücretli izin ve ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Davacının çalışma usulüne göre haftalık 7 saat fazla mesai hesaplanması hatalı ise de, temyiz edenin sıfatı gözetilerek bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Dosya içeriğine göre, davacı işyerinde güvenlik görevlisi olarak 12 saatlik vardiyalar halinde iki gece, iki gündüz ve iki gün istirahat şeklinde çalışmaktadır. Bu çalışma sistemine göre hafta tatili ücret alacağına hak kazanamaz.

Ayrıca, ulusal bayram ve genel tatil alacakları çalışma sistemine denk gelen günler belirlenerek hesaplanmalıdır.
4-Dosya içeriğindeki imzalı ücret bordrolarında fazla çalışma alacağına ilişkin tahakkuklar bulunmakta olup, hükme dayanak hesap raporunda bu tahakkukların dikkate alınmadığı anlaşılmıştır. Karar bu yönüyle de hatalıdır.
5-Davacı dava dilekçesinde davalı işyerinden 26.09.2013 tarihinde ayrıldığından bahsetmiştir. Mahkemece fiili çalışma olgusuna ilişkin bu kabul nazara alınmadan talebi dahi aşacak şekilde hizmet süresinin bitiş tarihinin 29.09.2013 olarak kabul edilip buna göre işçilik hak ve alacaklarına hükmedilmesi yerinde değildir.
6-Hükmedilen alacakların brüt mü yoksa net mi olduğunun kararda gösterilmemesinin infazda tereddüde mahal verebileceğinin düşünülmemesi de isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 20.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.