Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11528 Esas 2019/6762 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11528
Karar No: 2019/6762
Karar Tarihi: 28.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11528 Esas 2019/6762 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların TCK'nın 89/1, 2-b, 62, 52/2, 53/6. maddeleri uyarınca taksirle yaralamadan mahkumiyetleri hükmedilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararlarına göre adli para cezasının ödenmemesi infaz aşamasında dikkate alınmalıdır ve bu konuda herhangi bir uygulama bozma nedeni yapılmamıştır. Yargılama sonucunda sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilmiş ve kararın isteme uygun olarak onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 89/1, 2-b, 62, 52/2, 53/6.

12. Ceza Dairesi 2017/11528 E. , 2019/6762 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b, 62, 52/2, 53/6. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin alt sınırdan uzaklaşmanın yasal gerekçesi olmadığına, eksik araştırma ile karar verildiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 28.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.