MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi

İlk derece mahkemesince temyiz isteminin reddine dair bozma üzerine verilen Ek karar temyiz edilmekle dosya incelendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 05.03.2011 gün ve 2012/15-1292 sayılı ilamında ayrıntısı açıklandığı üzere CMK"nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri gereğince kararda başvurulacak kanun yolu, süresi, mercii ve başvuru şeklinin açıkca gösterilmesi gerektiği halde sanığa tefhim edilen 14.10.2015 günlü kararda temyiz süresinin sanık yönünden tefhim tarihinden itibaren başlayacağının belirtilmemesi suretiyle usul hükümlerine aykırılık yapıldığı, bu itibarla temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü ile 25.03.2016 tarihli temyiz isteminin reddine dair Ek Kararın kaldırılmasına karar verildikten sonra 02.12.2016 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemelerde nazara alınarak gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 19.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.