Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/1607 Esas 2018/9676 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1607
Karar No: 2018/9676
Karar Tarihi: 20.12.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/1607 Esas 2018/9676 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine çarptırılmıştır. Ancak, tedbirin uygulanması ile ilgili infaz davetiyeleri yanlış adrese gönderilerek sanığın tedbirinin usulsüz bir şekilde uygulandığı ortaya çıkmıştır. Ayrıca, altsoyu dışındaki kişiler için hapis cezasının infazının tamamlandığına dair karar da yanlış verilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi ve TCK 53. maddesi ana kanun maddeleridir.

10. Ceza Dairesi 2015/1607 E. , 2018/9676 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerekir. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Buna göre, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin ... Denetimli Serbestlik Müdürlüğü tarafından çıkarılan davetiyenin; sanığın 23.05.2012 tarihli celsede belirttiği ve aynı zamanda bilinen en son adresi olan “...” adresi yerine, anılan düzenlemeye aykırı ve usulsüz tebliğ edildiği anlaşıldığından, sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin infazının devamına karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet hükmü kurulması,
2- TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki "velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 20.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.