Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2011/16522 Esas 2014/130 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/16522
Karar No: 2014/130
Karar Tarihi: 13.01.2014

Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2011/16522 Esas 2014/130 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanığın mahkumiyetine karar verildiği ancak tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın belirlenmesinde yanlışlık yapıldığı belirtilerek kararın bozulması gerektiği kabul edilmiştir. Sanığın önceki suçlarına göre tekerrürün hangi eylem nedeniyle gerçekleştiği netleştirilmediği için eski mahkumiyetinin tekerrüre esas alınamayacağı belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında verilen hükümler toplanarak cezanın infaz edilmesine hükmedilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesinde yer alan hırsızlık suçunun unsurları ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasanın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür cezasının hesaplanması ile ilgili açıklamalar bulunmaktadır.

6. Ceza Dairesi 2011/16522 E. , 2014/130 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Yakınanın olay tarihinde sokağa park ettiği ve kilitli bıraktığı 106 kg ağırlığındaki motorsikletinin çalınması şeklinde gerçekleşen eylemde,5237 sayılı TCK 141/1. maddesinin koşulları bulunmadığı anlaşıldığından tebliğnamede bozma isteyen düşünce benimsenmemiş;

5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasanın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanığın adli sicil kaydına ve getirtilen mahkeme ilamına göre, önceki suçların içinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyetin ... 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 01.06.2004 gün ve 2002/466 esas, 2004/401 sayılı kararına konu yaralama suçlarından hükmedilen 654.210.000 TL adli para cezası olduğu ve bu hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiğinin karar yerinde gösterilmeyerek, yazılı şekilde uygulama yapılmak suretiyle infazda duraksamaya neden olunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden tekerrür ve sanık hakkında hükmolunan cezaların toplanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak, yerine “5237 sayılı TCK’nın 58/6-7.maddesi gereğince, sanık hakkında hükmolunan cezanın, ... 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 01.06.2004 gün ve 2002/466 esas, 2004/401 karar sayılı ilamı uyarınca, bu ilamdaki mağdur ....."ye karşı işlediği yaralama suçuna ilişkin önceki hükümlülüğü nedeni ile mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, infazdan sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.