Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2011/16482 Esas 2014/128 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/16482
Karar No: 2014/128
Karar Tarihi: 13.01.2014

Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2011/16482 Esas 2014/128 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık suçunu işlediği ve yerel mahkeme tarafından mahkumiyetlerine karar verildiği belirtilen kararda, sanıkların TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmaları ve alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin kullanılamaması uygulamasının sadece koşullu salıverilen sanıklar için geçerli olmadığı, yazılı şekilde uygulanmasının usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle bozma kararı verildiği anlaşılmaktadır. Mahkeme kararında ayrıca, sanıkların hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmaları ve kendi alt soyu üzerindeki yetkilerinin kullanılamaması uygulamasının yanı sıra, bu uygulamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmaması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri, TCK'nın 53. maddesi ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK'un 322. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2011/16482 E. , 2014/128 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Sanıkların TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına, karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkarılarak, yerine “Sanıkların, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına” cümlesi yazılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.01.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.