5015 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/7884 Esas 2018/1824 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Dairemizin 14.01.2014 tarihli ilamında sanık hakkında verilen ceza miktarı gözetilerek CMK.nun 231. maddesinin uygulanmamasının yerinde olmadığı belirtilmesine rağmen; adli sicil kaydı bulunmayan sanık ..."ın, 05.06.2014 tarihli talimat mahkemesinde alınan savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep etmiş olup, dosyada KEMT varakası bulunmadığı bu nedenle kamu zararından haberdar olmadığı anlaşılmakla, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel hali bulunmayan sanığa, davaya konu eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplamının kamu zararı olduğu ihtar edilerek sonucuna göre gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/9. madde ve fikrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken kurum zararı giderilmediğinden bahisle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)5237 sayılı TCK.nun 51/7. maddesi gereğince sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde; ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi gerektiği halde, infazı kısıtlayacak şekilde sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi,
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3)TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin l. fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık ... ve katılan EPDK vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürülükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.02.2018 günü oybirliğiyle karar verildi.