Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/7422 Esas 2019/3212 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 52, 52/4, 51, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet


Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılan ile 15/09/2006 tarihinde finansal kiralama sözleşmesi imzalayarak bir adet balya makinesi kiraladığı, sözleşme gereği ödenmesi gereken kira borçları vadesinde ödenmeyince kendisine 19/04/2012 tarihli ihtarname gönderildiği, ihtarnamenin 02/05/2012 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği, buna göre, birikmiş tüm borçların temerrüt faiziyle birlikte ödenmesi ve kiralanan malın belirtilen süre içinde şikayetçi şirkete teslim etmesi istendiği, ancak sanığın sürenin sonunda ihtarnameye konu borçlarını ödemediği gibi finansal kiralamaya konu balya makinesini de iade etmeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda ;
Mülga 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunundaki, sözleşmeden doğan davaların ticari dava niteliğinde bulunduğu yönündeki 31. madde hükmüne benzer bir düzenlemenin inceleme tarihinde yürürlükte bulunan 6361 sayılı Finansal Kiralama Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu’nda yer almaması ve finansal kiralama sözleşmesinin tarafı konumunda bulunan sanığın kira konusu balya makinesinin bir işletmenin faaliyetleri çerçevesinde kiralamamış olduğunun anlaşılması karşısında; eylemin 6763 sayılı Kanun ile uzlaşma kapsamına alınan 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen “basit güveni kötüye kullanma suçunu” oluşturacağı gözetilmeksizin, suç vasfında yanılgıya düşülmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de; suç tarihinin ihtarnamenin tebliğ tarihinden itibaren ihtarnamede belirtilen 60 ve 3 günlük sürelerin bitim tarihi olan 05/07/2012 olmasına rağmen, hükümde 01/07/2012 olarak yazılması,


Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.