Taraflar arasındaki “menfi tespit ve iptal” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İzmir 3. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 09.04.2007 gün ve 2005/1741-2007/472 sayılı kararın incelenmesinin davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 19. Hukuk Dairesinin 14.03.2008 gün ve 2007/7497-2008/2474 sayılı ilamı ile; (…Davacı vekili, müvekkilinin sipariş ettiği kereste bedeline karşılık dava konusu bonoları verdiğini, ancak malın teslim edilmediğini, buna rağmen senetlerin takibe konulduğunu iddia ederek takibe konu senetlerden dolayı borçlu olmadıklarının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, müvekkilinden ödünç para alan davacının karşılığında verdiği senetleri ödemeyince icra takibine girişildiğini savunarak davanın reddi ile lehlerine tazminata hükmolunmasını istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre, davacı ve davalı arasındaki mal alışverişi nedeni ile davacı yanca davalıya senetlerin ciro yoluyla devir edildiği, ancak davalının davacıya mal teslimatı olmayıp, senetlerin bedelsiz kaldığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı bonolardan dolayı borçlu olmadığının tespitini istemiştir. İspat külfeti davacıdadır. Davacı yazılı delil sunamamış ve son celse yemin teklif edeceğini bildirmiştir. Davalı ise davacının delil listesinde yemin deliline dayanmadığını belirterek davacının beyanını kabul etmediğini bildirmiştir. Davalının bu beyanı teklif edilen yeminin reddi anlamında yorumlanamaz. Davacı delil listesinde vs. delil demek suretiyle yemin deliline de dayandığının kabulü gerekir. Bu yönler gözetilerek davacının yemin teklif edip etmeyeceği ve davalının yemini kabul edip etmeyeceği değerlendirilerek karar verilmesi gerekir. Mahkemece bu yön gözardı edilerek yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir…) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ  EDEN  : Davalı Vekili

  HUKUK GENEL KURULU KARARI
 
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 05.11.2008 gününde yapılan ikinci görüşmede oyçokluğu ile karar verildi.