Taraflar arasındaki “ Kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 8.İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 2.11.2004 gün ve 2004/547 E., 2004/1088 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 19.01.2006 gün ve 2005/4755 E.,2006/680 K. sayılı ilamı ile yıllık izin alacağı yönünden bozulmuş, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucu Ankara 8.İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 28.02.2007 gün ve 2006/292 E., 2007/49 K. sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 27.12.2007 gün ve 2007/27359 E.,2007/40090 K. sayılı ilamı ile; (...Mahkemece verilen ilk hüküm, Dairemizin 19.1.2006 Tarih, 4755 E-680K. Sayılı kararı ile bozulmuş ve mahkemece bozmaya uyulmuştur. Ancak ibraname ile ilgili savunma yönünden anılan bozma kararının 3. bendi yönünden araştırma ve inceleme yapılmamıştır.
İbra, hakkı sona erdiren irade beyanıdır.
Davalı, bozma kararında değinilen ibranameyi ibraz etmiştir. Mahkemece davacı asil çağrılarak ibraname hakkında diyecekleri sorulmalı, imzayı kabul ettiği takdirde yıllık izin ücreti isteğinin reddine karar verilmeli, imzayı inkar ettiği takdirde usulünce imza araştırması yapılmalı ve sonucuna göre bir karar verilmelidir. Eksik soruşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle Hukuk Genel Kurulu’nun 6.4.1994 gün ve 1993/9-958 Esas,1994/199 Karar sayılı ;29.3.2006 gün ve 2006/9-82 Esas, 2006/118 Karar sayılı; 4.10.2006 gün, 2006/9-582 Esas, 2006/625 Karar sayılı; 22.10.2008 gün ve 2008/9-639 Esas, 2008/653 Karar sayılı ilamlarında da aynı ilkenin kabul edilmiş olmasına göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 05.11.2008 gününde, oybirliği ile karar verildi.