Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/636 Esas 2014/4295 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/636
Karar No: 2014/4295
Karar Tarihi: 16.04.2014

Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/636 Esas 2014/4295 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, bir kişi rüşvet vermeye teşebbüs suçundan hüküm giymiştir. Ancak, sanığın hüküm verilmeden önce zimmet suçuyla ilgili bir dava veya hüküm bulunmadığına dikkat çekilerek, kararın yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Yeniden yapılan yargılamada, geçmişte rüşvet suçu için uygulanan cezalarda 1/4 ila 3/4 indirim öngören bir düzenlemenin değişmesinin sanığın lehine sonuç doğurabileceği belirtilmiştir. Ancak, bu değişikliğin karşılaştırmalı olarak değerlendirilmediği gerekçesiyle karar bozulmuş ve yeniden değerlendirilmesi istenmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise 6352 sayılı Kanun, TCK'nın 35/1-2. maddeleri, 5252 sayılı Kanun'un 9/3, CMK'nın 34 ve 230. maddeleri ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesidir.

5. Ceza Dairesi 2014/636 E. , 2014/4295 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2013/41472
MAHKEMESİ : Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/12/2012
NUMARASI : 2012/426 Esas, 2012/465 Karar
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, sanık hakkında zimmet suçundan açılmış bir dava ve verilen bir hüküm bulunmadığı gözetilerek incelemenin rüşvet vermeye teşebbüs suçundan kurulan hükümle ilgili olarak yapılmasına karar verildikten sonra, gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önce yürürlükte bulunan ve rüşvet suçu bakımından uygulanması mümkün bulunan TCK"nın 35/1-2. maddelerindeki düzenlemenin belirlenen temel cezada 1/4 ila 3/4 arasında indirim öngörmesi karşısında sanığın lehine sonuç doğurabileceği, bu nedenle 5252 sayılı Kanunun 9/3 ve CMK"nın 34 ve 230. maddeleri uyarınca lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçlarının birbiriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.