Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11886 Esas 2019/6742 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11886
Karar No: 2019/6742
Karar Tarihi: 27.05.2019

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11886 Esas 2019/6742 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, idaresindeki araçla trafiğe kapalı olan bir alanda seyrederken karşı yöne geçerek trafik kazası yapmıştır. Bu kazaya bir kişinin ölümü sebep olmuştur. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda sanık taksirle öldürme suçu nedeniyle mahkum edilmiştir. Sanık müdafinin temyiz itirazları reddedilerek, hüküm onanmıştır. Hüküm gereği, sanık TCK'nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6 maddeleri uyarınca cezalandırılmıştır. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 23/01/2018 tarihli ilamlarında belirtildiği üzere, adli para cezasının ödenmemesi durumunda infazın yapılabileceği vurgulanmıştır. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.

12. Ceza Dairesi 2017/11886 E. , 2019/6742 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın idaresindeki araçla, yerleşim yeri dışında, iki yönlü, iki şeritli, asfalt kaplama yolda yapılan yol çalışması nedeni ile trafiğe kapalı olan alanda seyrederken trafiğe açık karşı yöne geçerek yaptığı trafik kazası neticesinde bir kişinin ölümüne asli kusurlu olarak sebebiyet verdiğinin kabul edildiği olayda, sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümlerinin uygulamaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 27/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.