4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/9464 Karar No: 2020/15042 Karar Tarihi: 04.11.2020
Hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/9464 Esas 2020/15042 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların hakaret ve yaralama suçlamalarından beraat ettikleri belirtiliyor. Ancak, hakaret suçlamasıyla ilgili olarak TCK'nın 129. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı kararının yerine \"ceza tertibine yer olmadığı\" şeklinde karar verildiği belirtiliyor. Bu nedenle, hükümlerin düzeltilerek \"ceza verilmesine yer olmadığı\" ibaresinin eklenmesi gerektiği belirtiliyor. Kanun maddeleri ise TCK'nın 129. ve CMK'nın 223/4-c maddeleri olarak belirtiliyor.
4. Ceza Dairesi 2020/9464 E. , 2020/15042 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hakaret, yaralama HÜKÜMLER : Ceza tertibine yer olmadığı, beraat
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1- Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükmün temyizinde; Eyleme ve yükletilen suça yönelik, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 2- Sanıklar hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlerin temyizine gelince; Eyleme ve yükletilen suça yönelik ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak; TCK"nın 129. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı, haksız bir fiile tepki olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde, CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince "ceza verilmesine yer olmadığı" kararı verilmesi gerekirken "ceza tertibine yer olmadığına" şeklinde karar verilmesi, Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnamedeki isteme kısmen uygun olarak, hüküm fıkrasındaki "ceza tertibine yer olmadığına" ibaresinin çıkarılarak yerine "CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince "ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.