MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 02/03/2015 gün ve 2698 - 4040 sayılı bozma kararına karşı mahkemesince direnme kararı verilmesi üzere dosyanın gönderildiği Yüksek Ceza Genel Kurulunun 14/12/2016 gün ve 231 – 1402 sayılı gönderme kararı ile dosyanın dairemize gönderilmesi üzerine 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucu her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, direnme kararında bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
13/07/2015 tarihli makbuzla sanığın kurumun tüm zararını giderdiği anlaşıldığından sanık hakkında 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi ve CMK"nın 223/4-a maddelerine göre ceza verilmesine yer olmadığı kararı yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi.
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükmün CMUK"nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. uyarınca, sanık hakkında 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. ve CMK"nın 223/4-a maddeleri uyarınca CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 15/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.