MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... . Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/10/2016 gün ve 2015/595-2016/645 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL"dir. Dava dilekçesinde, kredi kullanımı nedeniyle masraf ve komisyon adı altında yapılan kesintilerin iadesi talep edilmiş olup mahkemece davanın kabulü ile 1.750,00 TL"nin kesintinin yapıldığı tarihten itibaren avans faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Davacı tarafça ıslah edilen kısım da dahil olmak üzere talep edilen miktar (2.021,92 TL), yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 19/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.