Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11468 Esas 2020/1448 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11468
Karar No: 2020/1448
Karar Tarihi: 04.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11468 Esas 2020/1448 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Dosya incelendikten sonra suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmamıştır. Ancak, sanığın suça konu koliyi alarak mağazadan ayrıldığı saatlerin etraflıca araştırılmayıp yanlış nitelendirilmesi nedeniyle eylemin geceleyin işlendiği tahmin edilmiş ve sanığın cezasından artırım yapılmıştır. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan Anayasa Mahkemesi iptal kararının doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş ve savunma hakkının kısıtlandığı vurgulanmıştır. Bu nedenlerle sanığın temyiz nedeni kabul edilmiştir ve hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143/1. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi bahsedilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/11468 E. , 2020/1448 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın 13.08.2014 tarihinde saat 18.12 de gündüzleyin suça konu koliyi alarak mağazadan ayrıldığı, 15.01.2015 tarihli CD izleme ve tespit tutanağına göre de 09-28/07/2014, 13-17-23/08/2014 suç tarihlerinde, eyleme ilişkin görüntülerin yer aldığı CD’deki kayıtların 01.07, 02.25, 02.27, 02.35, 01.01, 01.02. dakikalarında eylemin gerçekleştirildiği anlaşılmış olup anılan dakikaların suç saati olmadığı halde mahkemece suç saati olarak nitelendirilmek sureti ile eylemin geceleyin işlendiğinden bahisle sanığın cezasından artırım yapıldığının anlaşılması karşısında; eylemin işlendiği saatler etraflıca araştırılarak şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenip sonuca göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 143/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Kabule göre de;
Sanığa 5271 sayılı CMK"nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan 5237 sayılı TCK"nun 143/1. maddesi uyarınca cezasından artırım yapılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ün temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 04.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.