Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/361 Esas 2018/11303 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/361
Karar No: 2018/11303
Karar Tarihi: 11.09.2018

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/361 Esas 2018/11303 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, suça sürüklenen çocuk mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve hırsızlık suçlarından mahkum edilmiştir. Adli para cezası verilen mala zarar verme suçu hükmü, kanun tarafından kesin olarak kabul edildiği için temyize konu edilemez. İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçu hükmü ise, suçun gerektirdiği cezanın zamanaşımı süresi geçtiği için düşürülmüştür. Hırsızlık suçu hükmü ise, kararın yeterince gerekçeli olmadığı ve suçun tanımı doğru yapılmadığı için bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8 maddesi
- Anayasanın 141. maddesi
- CMK’nın 34, 230, 289. maddeleri
- TCK'nın 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddeleri
- TCK'nın 116/2-4 maddeleri
-

13. Ceza Dairesi 2017/361 E. , 2018/11303 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.320 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 116/2-4 maddesi uyarınca atılı suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı yasanın 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddelerinde öngörülen 7 yıl 12 aylık uzamış zamanaşımı süresinin suç tarihi olan 05.07.2009 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/8 maddesi gereğince DÜŞMESİNE,
III- Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
1-Anayasanın 141, CMK’nın 34, 230, 289. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler, mevcut delillerin irdelenmesi ve kanıtlarla sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz hüküm kurulması,
2- Her ne kadar suça sürüklenen çocuk kasa çerisindeki gizli bölmeyi tahrip ederek açmışsa da suça sürüklenen çocuğun kendisinde bulunan anahtarlarla işyerine girdiği ve kasayı açtığının anlaşılması karşısında eyleminin TCK"nın 142/2-d maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 11.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.