Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/477 Esas 2017/9557 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı dava dilekçesiyle; 3907 parsel sayılı taşınmazı 18/10/1996 tarihinde deftarlığın yaptığı ihaleye katılarak satın aldığını, 8/1/2007"de dava dışı ..."a sattığını, bu satıştan sonra Orman Yönetimin açtığı dava sonucu taşınmazın 1687 m2"sinin orman olduğundan bahisle tapusunun iptaline karar verildiği bu kararın kesinleşmesi üzerine taşınmazı sattığı ...’ın kendisine dava açarak tapusu iptal edilen kısmen bedelini talep ettiği, 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 213/154 E--299 K. sayılı ilamı ile 7953,00 TL’nin tahsiline karar verildiğini, dava dışı ...’ın sebepsiz zenginleştiğini davacının taşınmazı davalı kurumdan satın aldığını orman olan kısmın bedelini de iade etmek zorunda kaldığını belirterek 3907 parsel sayılı taşınmazın orman olarak belirlenen 1680 m2 kısmı için ödediği bedelin denkleştirici adalet ilkesi gereği 15/09/2009 tarihinden işleyecek temerrüt faizi ile birlikte davalı idareden tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın zamanaşımı nedeni ile reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece; dava konusu taşınmazın ihale satış tarihinin 17/10/1996 tarihi olduğu, yine dava konusu taşınmazın ... 2. ASHM"nin 2008/209 Esas 2009/58 Karar sayılı ilamının 15/09/2009 tarihinde kesinleştiği, yine ... 2. ASHM"nin 2013/154 Esas sayılı dosyasında alınan bilirkişi raporunun 12/07/2011 tarihinde davalı vekiline tebliğ edildiği, bu haliyle sebepsiz zenginleşmeye konu olayın olduğu tarihten itibaren 10 yıl, öğrenildiği tarihten itibaren de 1 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesi ile davacının davasının reddine karar verilmişse de; delillerin değerlendirilmesinde hataya düşülmüştür.
Şöyle ki; tazminat istemine dayanak yapılan 3907 parsel sayılı taşınmaz 1989 yılında yapılan kadastro sonucu 7850 m2 yüzölçümü ile Hazine adına tespit ve tescil edilmiş, 1996 yılında yapılan ihale sonucu taşınmaz davacı olan ...’ya satılmış, davacı da bu taşınmazı 2007 yılında ...’a satmış, taşınmaz ... adına kayıtlı iken Orman Yönetimi tarafından açılan dava sonucu mahkemenin 2008/209 E. sayılı dosyasında verilen karar sonucu taşınmazın 1687 m2 kısmının orman olduğundan bahisle tapusunun iptaline karar verilmiş bu kararın 15/09/2009 tarihinde kesinleşmesi üzerine tapusu iptal edilen son malik ... tarafından taşınmazı satın aldığı ...’ya karşı sebepsiz zenginleşmeye dayalı tazminat davası açmış, ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/154-299 sayılı kararı ile tapusu iptal edilen 1687 m2 kısım için ödemiş olduğu bedelin karşılığı olan 7953,00 TL"nin ...’dan alınarak ...’a ödenmesine karar verilmiş, bunun üzerine davacı eldeki davayı 19/11/2013 tarihinde açmıştır.Mahkemece, eldeki dava sebepsiz zenginleşmeye dayalı tazminat davası olarak nitelendirilmişse de; sözleşmeden doğan bir hukuki ilişkinin bulunduğu hallerde tarafların sebepsiz zenginleşmeye dayanan bir talepte bulunması olanaklı değildir (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 13.6.2007 gün ve 2007/18-330 E., 2007/350 K; 17.02.2010 gün ve 2010/13-93 E., 2010/88 K. sayılı ilamları). Somut olayda; gerek davacıya gerekse davacıdan 3. kişiye taşınmazın satışında tapuda geçerli bir satış sözleşmesi yapılmış olduğuna ve bu sözleşmenin ifasından sonra üçüncü kişinin (somut olayda Orman Yönetiminin) zaptı nedeni ile davacının taşınmazı satın aldığı ve akidi olan Hazineye karşı bu davayı açtığına göre Borçlar Kanununun 217. maddesinde düzenlenmiş zapta karşı tekeffül hükümlerinin uygulanması gerekir. Kanunda zapta karşı tekeffül davalarına ilişkin özel bir zamanaşımı süresi öngörülmediğinden ihtilafta uygulanacak zamanaşımı süresi sözleşme ilişkilerindeki 10 yıllık genel zamanaşımı süresi olup, tapu iptal ve tesciline ilişkin mahkeme kararının kesinleştiği 15/09/2009 tarihi ile dava tarihi arasında 10 yıllık zamanaşımı süresinin dolmadığı, davanın süresinde açıldığı kabul edilerek, davanın esasına girilip sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 16/11/2017 günü oy birliği ile karar verildi.