Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/6355 Esas 2020/9979 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mağdur ... ’e karşı çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin incelemesinde;
5237 sayılı TCK.nın 234/1. maddesinde düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunda on sekiz yaşını bitirmeyen çocuğun annesi ile babasının çocuk üzerinde sahip oldukları velayet haklarının koruma altına alınması nedeniyle atılı suçun mağdurun anne ile baba olması ve çocuğun velayet hakkına sahip babası ...’in 13.11.2014 tarihli, kovuşturma evresinde alınan ifadesinde sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, mağdura yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 314. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Mağdur ... ’a karşı çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin incelemesinde;
Katılanlar vekilinin sair temyiz itirazların reddine, ancak;
Sanıkların suç tarihinde onbeş yaşından küçük ve rızası hukuken geçersiz mağdureyi cebir tehdit veya hile olmaksızın alıkoyduğu tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 109/1-3b-f- maddelerinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeden nitelendirmede hata yapılarak sanığın TCK.nın 234/3. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1- Sanıkların, mağdurlar ... ... ve ..."a yönelik eylemleri nedeniyle, mağdur sayısınca iki kez cezalandırılmaları gerektiği gözetilmeksizin bir kez ceza verilip TCK’nın 43. maddesi uygulanmak suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi,
2-Sanıkların adli sicil kaydındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın mahkumiyet kararı niteliğinde bulunmadığı, 5271 sayılı CMK.nın 231/6-b madde, fıkra ve bendi uyarınca, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda oluşan kanaate göre hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerekirken, "... daha önce haklarında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği anlaşılmakla..." denilerek yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.