Görevi yaptırmamak için direnme - görevliye hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/794 Esas 2014/4248 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/794
Karar No: 2014/4248
Karar Tarihi: 16.04.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - görevliye hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/794 Esas 2014/4248 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ödemiş 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık Ü.. İ.., görevi yaptırmamak için direnme ve görevliye hakaret suçlarından suçlu bulunmuştur. Ancak kararda, ceza belirleme aşamasında yapılan hatalar nedeniyle temyiz edilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi ve 3. maddesi uyarınca, temel ceza belirlenirken suçun ağırlığı, olayın oluş şekli ve zararın ağırlığı gibi faktörler göz önünde bulundurulmalıdır. Ancak kararda bu ilkelere uyulmadığından temel cezaların en üst ve en alt sınırlardan tayin edilmesi hataya neden olmuştur. Ayrıca, sanığın daha önceki tekerrüre esas cezasının dikkate alınmadığı ve daha hafif ceza içeren ilamın tekerrüre esas kabul edilmesi gibi hatalar yapılmıştır. Bu nedenlerle, karar CMUK'nın ilgili maddeleri uyarınca bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 61. ve 3. maddeleri, CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri.

5. Ceza Dairesi 2013/794 E. , 2014/4248 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2012/180907
MAHKEMESİ : Ödemiş 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/05/2012
NUMARASI : 2012/154 Esas, 2012/425 Karar
SANIK : Ü.. İ..
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, görevliye hakaret

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, olayın oluş şekli ve süresi, meydana gelen zararın ağırlığı, sanığın suçu sürdürmedeki ısrarlı tutumu göz önüne alınarak temel cezanın hak ve nesafete uygun bir şekilde belirlenmesi gerekirken, 5237 sayılı TCK"nın 3/1. maddesindeki orantılılık ilkesine aykırı olacak şekilde takdirde hataya düşülerek “ ... sanığın tekerrüre esas olan ve olmayan birden fazla kasıtlı suçtan mahkumiyet kararının bulunması gibi kasta dayalı kusurunun ağırlığına göre...” şeklinde yasal olmayan gerekçe yazılmak suretiyle temel cezaların görevliye hakaret suçundan en üst sınırdan, direnme suçundan ise alt sınırdan önemli ölçüde uzaklaşılarak tayini,
Adli sicil kaydı ile getirtilen ilam örneği ve eklerine göre 04/10/2009 tarihinde infaz edilen ancak temyiz isteminin reddine dair ek karar yok hükmünde sayılarak 01/12/2011 günü düzeltilerek onanmak suretiyle kesinleşen Ödemiş Asliye Ceza Mahkemesinin 07/04/2006 tarih 2005/122 Esas, 2006/239 sayılı Kararı ile verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının tekerrüre esas en ağır ceza olduğu anlaşılmasına rağmen daha hafif cezayı içeren ilamın tekerrüre esas kabul edilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 16/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.