8. Ceza Dairesi 2013/464 E. , 2014/6737 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : -Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan hükümlülük,
-Sanık ... hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve resmi belgede sahtecilik suçlarından hükümlülük ve erteleme
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıkların öğrenme üzerine yaptıkları temyizlerin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
I- Sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hüküm- lere yönelik yapılan incelemede;
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan TCK.nun 53. maddesinin infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş ve sanık ... hakkında koşulları bulunduğu halde TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıkların, bir sebebe dayanmayan tem- yiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükümlerin oybirliğiyle (ONANMA- SINA),
II- Sanık ... hakkında banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçundan kurulan hükme yönelik incelemeye gelince;
Sanığın suça konu kredi kartını birden çok kez kullanıp kullanmadığı araştırılarak sonucuna göre hakkında TCK.nun 43. maddesi gereğince artırım yapılıp yapılmayacağının tartışılmaması ve mağdurun zararının miktarının ne kadar olduğu ve ödemenin hangi aşamada yapıldığı tespit edilmeden sanık hakkında TCK.nun 168/1. mad- de ve fıkrası uyarınca uygulama yapılması ve tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hak- kında TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak:
1- Sanık hakkında temel hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçelerle adli para cezasına esas birim gün sayısının alt sınırın üstünde belirlenmesi suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,
2- CMK.nun 232/6. madde ve fıkrasına aykırı olarak, sanığa verilen adli para cezasına esas alınan gün sayısı ile bir gün karşılığı takdir olunan miktar çarpılırken uygulanan yasa, madde ve fıkrasının gösterilmemesi,
3- Hüküm kurulurken adli para cezasına esas alınan gün üzerinden artırım veya indirim yapıldıktan sonra belirlenen sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı tayin olunan miktarın çarpılması sonucu cezanın belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle TCK.nun 61/8. maddesine aykırılık yapılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında TCK.nun 245/1. maddesinin uygulandığı hüküm fıkrasında yer alan ""3 yıl hapis cezası ve"" ibaresinden sonraki kısım çıkartılarak yerine ""5 gün adli para cezası ile cezalan- dırılmasına"", TCK.nun 168. maddesinin uygulandığı fıkrada yer alan ""1 yıl hapis cezası ve"" ibaresinden sonraki kısım çıkartılarak yerine ""1 gün adli para cezası ile cezalan- dırılmasına"", TCK.nun 62. maddesinin uygulandığı fıkrada yer alan ""10 ay hapis ve"" ibaresinden sonraki kısım çıkartılarak yerine ""1 gün adli para cezası ile cezalan- dırılmasına"", bu fıkranın devamına ""TCK.nun 52 maddesi gereği bir gün karşılığı takdir edilen 20 TL ile birim gün sayısının çarpılması suretiyle sanığın neticeten 20 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına"" ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 18.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.
