Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/4642 Esas 2014/1454 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Elazığ 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/09/2012
NUMARASI : 2011/25-2012/314

Davacı Sağlık Bakanlığı vekili Avukat P..A.. tarafından, davalı R.. Ö.. aleyhine 19/01/2011 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 13/09/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından; davalının sağlık ocağında hizmetli kadrosunda görev yapmakta iken, Baskil Kaymakamlığı’nın 20/03/2002 tarihli görevlendirme yazısı ile geçici olarak ambulans şoförü olarak görevlendirildiği, ambulans ile yaptığı kaza nedeniyle dava dışı kişi tarafından, davacı Bakanlık ve davalı aleyhine tazminat davası açıldığı, hükmolunan tazminatın davacı Bakanlık tarafından ödendiği, eldeki davanın ise; müteselsil sorumlu olarak ödenen tazminatın, diğer müteselsil sorumlu olan davalıya iç ilişkide rücu edilmesine ilişkin olduğu anlaşılmaktadır.
Mahkeme; davalıya ambulans şoförlüğü eğitimi ya da kursu verildiğine ya da bu konuda sertifikası bulunduğuna dair davacı yanca dosyaya yansıtılmış belge bulunmadığı, böyle bir durumda, istihdam ettiği kişinin yetersizliğini bilerek şoförlük yaptıran kamu kurumunun kusurunun tam kusur niteliğinde olduğu ve iç ilişkide istihdam ettiği görevlisine BK"nun 66/son maddesindeki düzenleme gereği rücu hakkı vermediği, idarenin yaptığı işlemin davalı ile bir müzakere niteliğinde olmayıp tek taraflı görevlendirme şeklinde gerçekleşmiş olması nedeniyle davalının bu görevi kabul etmiş olmasının kusurluluğuna etken teşkil etmediği gerekçesi ile istemin tümden reddine karar vermiştir.
Davalı, kadrosu dışında ve özellikli bir vazife ile görevlendirilmiştir. Yeterliliği bulunmayan personelin, o vazifede görevlendirilmiş olması davacı Bakanlığın iç ilişkideki kusurunu oluşturur. Ne var ki mahkemece ret sebebi yapılan yukarıdaki hususlar istemin tümden reddini gerektirmez, BK’nın 43. ve 44. maddeleri uyarınca ancak indirim nedeni sayılabilir. Davalının meydana gelen trafik kazasında tam kusurlu olmaması ve yukarıda ret gerekçesi sayılan hususlar birlikte değerlendirilerek, tazminat miktarından uygun bir hakkaniyet indirimi yapılması gerekirken, istemin tümden reddine karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 30/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.