Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :  BK"nun 128. maddesi uyarınca zamanaşımı alacağın muaccel olduğu tarihten başlar. Alacağın muacceliyeti bir ihbar vukuuna tabi ise, zamanaşımı bu haberin verilebileceği günden itibaren cereyan eder. Yasa koyucu burada haberin verileceği değil, verilebileceği günün zamanaşımına başlangıç olarak kabul edilmesi gerektiğini öngörmüştür. Yani borcun doğduğu günden itibaren alacaklı bu hakkını her zaman kullanabilir. Bu itibarla borçlunun temerrüde düşüp düşmediği ve fiilen temerrüt ihbarının yapılıp yapılmadığı araştırılmaksızın alacağın istenebileceği yani borcun doğduğu tarihin, zamanaşımına başlangıç olarak alınması zorunludur. Aynı hukuki esasın, vadesi belirtilmemiş borç ilişkilerinde de uygulanması gerekmektedir (H.G.K. 1973/409 E. 1975/242 K.)
Somut olayda: takibe konu bononun tanzim tarihi 04.03.2000 olmakla B.K"nun 312. maddesinde öngörülen 6 haftanın ilave edilmesi ile zamanaşımının başlangıç tarihi 16.04.2000, 10 yıllık sürenin sona erdiği tarih 16.4.2010’dur. Takip ise 20.04.2010 tarihinde yapılmış olmakla takip tarihinde zamanaşımı süresi dolmuş bulunmaktadır. Mahkeme kararında da zamanaşımının  gerçekleştiği kabul edildiğinden  sonucu itibariyle doğru olan  kararın onanması gerekmiştir.     SONUÇ  : Alacaklının temyiz itirazlarının reddi ile sonucu doğru mahkeme kararının İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), 17.15 TL harcın mahsubuna bakiye 1.25. TL"nin temyiz edenden alınmasına, 21.04.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.