Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/4045 Esas 2016/14473 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4045
Karar No: 2016/14473
Karar Tarihi: 09.11.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/4045 Esas 2016/14473 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ve davalı arasındaki İstirdat davasında, Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin davanın kabulüne yönelik verdiği karar, davalı vekilinin temyiz başvurusu üzerine incelenmiştir. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. maddesinde belirtilen kesinlik sınırı ile yeniden değerleme oranı dikkate alınarak, kararın kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda ayrıca, karar düzeltme isteyenden alınacak 261.00.-TL para cezasının Hazineye gelir kaydedilmesine, peşin harcın ise istek halinde iadesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5219 Sayılı Kanun, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. maddesi, 5236 Sayılı Kanun'un 19. maddesi ve Ek-Madde 4'ü. Ek olarak, yeniden değerleme oranı için 2016 yılı için 2.190,00 TL olduğu belirtilmiştir.
19. Hukuk Dairesi         2016/4045 E.  ,  2016/14473 K.

    "İçtihat Metni"

    Davacı ...Ş. vek. Av. ... ile Davalı ... vek. Av. ... arasındaki İstirdat davasının yapılan yargılaması sonunda Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2015/1476 E. 2015/798 K. sayılı ilamında yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında (2016yılı için 2.190,00 TL’dir ).
    Temyize konu edilen miktarın (2,160,00 TL ) olması nedeniyle (13/01/2016 tarihli ) karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, takdiren 261.00.-TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 09/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.