Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/7031 Esas 2019/3168 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62/1, 51, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ile katılan .... arasında finansal kiralama sözleşmesi imzalandığı, sözleşme gereği kiralama konusu malın sanığa teslim edildiği, sözleşme şartlarını yerine getirmemesi sebebiyle sanığa edimini yerine getirmesi yada kiralama konusu traktörü iade etmesi için tebligat yapıldığı ancak sanığın sözleşme şartlarını yerine getirmediği gibi kendisine teslim edilen traktörü ihtara rağmen iade etmediği, bu suretle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlendiğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması ve tüm dosya kapsamından, sanığın taksitleri kısmen ödediği, faiz yüksekliğinden kaynaklı ödeme güçlüğü nedeni ile kira bedellerini ödeyemediğine ilişkin savunması, İstanbul 5. İcra Dairesi"nin 2012/24165 Esas sayılı dosyasında borcun tamamına, faize ve icra müdürlüğünün yetkisine itiraz edilmesi üzerine takibin durduğu, katılanın İstanbul 9. Asliye Ticaret Mahkemesi"nde açtığı itirazın iptali davasının anılan Mahkemenin 08/05/2014 tarih, 2013/83 Esas, 2014/123 Karar sayılı kararıyla reddedildiği ve dosyanın Yargıtayca onandığı hususları gözetildiğinde, taraflar arasındaki uyuşmazlığın hukuki ihtilaf niteliğinde olduğu anlaşıldığından, sanık hakkında unsurları itibariyle oluşmayan hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan beraati yerine yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü verilmesi,
Kabule göre;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan mülga 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunundaki sözleşmeden doğan davaların ticari dava niteliğinde bulunduğu yönündeki 31. madde hükmüne benzer bir düzenlemenin inceleme tarihinde yürürlükte bulunan 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu’nda yer almaması ve finansal kiralama sözleşmesinin tarafı konumunda bulunan sanığın kira konusu aracı ticari bir işletmenin faaliyetleri çerçevesinde kiralamamış olduğunun anlaşılması karşısında; 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan düzenleme de nazara alınarak eylemin, 5237 sayılı TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu halde yazılı şekilde TCK"nın 155/2. maddesi gereğince mahkûmiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 01/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.