Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10109 Esas 2019/6686 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10109
Karar No: 2019/6686
Karar Tarihi: 27.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10109 Esas 2019/6686 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, katılanın görme özürlü olduğu için dengesini kaybedip düştüğüne kusurunun olmadığını iddia etmiştir. Ancak mahkeme, sanığın kusurlu olduğuna karar vermiştir. Ancak, hüküm temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinde yer alan \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesine dayanılmadığı ve temel cezanın yanlış belirlendiği gerekçesiyle bozulmuştur. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konulara ilişkin hüküm fıkrasında değişiklik yapılarak onanmıştır. Kararda TCK’nın 89/1, 62, 52/2-4. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

12. Ceza Dairesi 2017/10109 E. , 2019/6686 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, katılanın görme özürlü olduğu için dengesini kaybedip düştüğüne, kusurunun olmadığına, verilen kararın kanuna aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesindeki seçimlik cezalardan adli para cezasının seçilmesi karşısında, hükmedilen temel cezanın 210 gün adli para cezası olarak belirlenmesi yerine, 7 ay tam gün karşılığı 210 gün adli para cezası olarak belirlenerek TCK"nın 52/1. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hüküm fıkrasının (1.) bendindeki "kastın yoğunluğu, sanığın amacı” ibarelerinin ve "7 ay hapis cezası karşılığı" ibarelerinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.