Hırsızlık - ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11454 Esas 2020/1445 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11454
Karar No: 2020/1445
Karar Tarihi: 04.02.2020

Hırsızlık - ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/11454 Esas 2020/1445 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık ve ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı almıştır. Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden zamanaşımı süresi içinde işlem yapılabileceği kabul edilmiştir. Sanığın caminin imam odasındaki kumbarayı çalması nedeniyle aleyhine hüküm kurulmuştur. Ancak tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında TCK'nun 58. maddesinin uygulanmasına karar verilmemiştir. Bu nedenle Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik iptal kararı da infaz aşamasında gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkeme, sanığın temyiz nedenlerinin yerinde görülmediğine karar vermiş ve hükümlerin onanmasına karar vermiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 142/1-b maddesi: Hırsızlık suçunu tanımlar.
- 5237 sayılı TCK'nun 142/1-a maddesi: Mala zarar verme suçunu tanımlar.
- 5237 sayılı TCK'nun 58. maddesi: Tekerrüre esas hükümlülük ilkesini düzenler.
- 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi: Kişisel hakları koruma altına alır ve suçtan zarar görenlerin tazminat tale

17. Ceza Dairesi 2019/11454 E. , 2020/1445 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
Sanığın suç tarihi itibarıyla caminin imam odasına girerek kumbara içindeki parayı çalma biçimindeki eyleminin 5237 sayılı TCK’ nun 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 142/1-a maddesi ile hüküm kurulması sonuca etkili görülmediğinden; tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’ nun 58. maddesinin uygulanmasına karar verilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından; Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK" nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibari ile infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 04.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.