Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1781 Esas 2018/10591 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1781
Karar No: 2018/10591

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1781 Esas 2018/10591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde açılan bir davada sanığın sahte nüfus cüzdanı kullanarak resmi belgede sahtecilik suçu işlediği iddia edildi. Yapılan araştırmalar sonucunda sanık hakkında derdest dava bulunduğu anlaşıldı ve bu davayla birleştirilerek yargılamaların birlikte yapılması kararlaştırıldı. Kararda ayrıca gerekçeli karar başlığında yanlış tarih yazılması ve TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi kararıyla yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek hüküm bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2018/1781 E. , 2018/10591 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanığın sahte nüfus cüzdanı kullanmak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, UYAP ortamında yapılan araştırmadan ve Van 6. Asliye Ceza Mahkemesinin Dairemize hitaben yazdığı 06/12/2018 tarihli yazıdan suça konu belge ve dayanağını oluşturan nüfus cüzdanı talep belgesi ile ilgili olarak sanık hakkında derdest dava bulunduğu anlaşıldığından, belgede sahtecilik suçunun hukuki konusunun kamu güveni olduğu ve suç tarihleri dikkate alınarak; sanığın fiillerinin bir suç işleme kararının icrası kapsamında işlenen zincirleme suç oluşturup oluşturmadığının değerlendirilmesi açısından, bu davanın benzer nitelikteki, Van 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/39 Esas sayılı davası ile birleştirilerek yargılamaların birlikte yürütülüp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de;
a) Gerekçeli karar başlığında yanlış yazılmış olan suç tarihinin sanığın sahte nüfus cüzdanı ile yakalandığı tarih olan 10/03/2014 olduğunun gözetilmemesi,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinin gerekmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.