Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19542 Esas 2017/1695 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1-Olay günü müştekiye ait işyeri önünde bulunan iki adet yorganı sanık ... ile temyiz dışı sanık ..."in çaldığından bahisle açılan davada soruşturma aşamasında ifadesine başvurulan ..."ın sanık ... ile görse tanıyabileceği diğer sanığa ilişkin eşgal bilgilerini verdiğinin anlaşılması karşısında, ... ile sanık ... duruşmada hazır edilmek suretiyle teşhis yaptırılarak ve ..."ın tanık sıfatıyla ifadesine başvurularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi suçun sabit olduğunun belirlenmesi halinde 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Bozmadan önce verilen 22/01/2007 tarihli kararda, sanığa verilen 1 yıl hapis cezasının, TCK"nın 50.maddesi uyarınca günlüğü 20.00 TL"den 7300 TL adli para cezasına hükmolunmasına ilişkin kararın sanık tarafından temyiz edilmiş olmasına göre 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinde öngörülen kazanılmış hak nedeniyle hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 15.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.