Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kurulan hükmün hukuki bir sonuç doğurmamasına imkan veren ve bu yönüyle sanık lehine olduğunda şüphe bulunmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının sanık hakkında uygulanabilmesi için, diğer koşulların varlığının yanında, “Suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi” gerektiği, yaralama ile sonuçlanan olay nedeniyle mahkemece asli kusurlu kabul edilen sanık hakkında, sanık tarafından bizzat kendi iradesiyle giderdiğine yaptıkları bir zarar giderimi bulunduğuna dair dosyada bilgi veya belge bulunmadığının ve katılan vekilinin de 04.12.2015 tarihli son celsede zararın giderilmediğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının objektif koşullarından birisi olan mağdurun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi koşulunun yerine getirilmediği anlaşıldığından ve sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının taksit aralığı konusunda mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede bu hususlarda bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, zararı gidermek istemesine rağmen katılanın bu yönde bir talebi olmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kanun hükümlerinin uygulanmamasının yerinde olmadığına, eksik inceleme ile karar verildiğine, mahalli Cumhuriyet savcısının, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kanun hükümlerinin uygulanmamasının yerinde olmadığına, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesinde yirmi dört eşit taksit yerine on iki eşit taksitle ödenmesine karar verildiğine, yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 27/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.