Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :   Borçlar  Kanununun  135/2 maddesinde, borcun bir hüküm ile tesbit edilmesi halinde  on yıllık zamanaşımının uygulanacağı, İcra ve İflas Kanununun 39/1 maddesinde ise  ilama dayananan  takibin son işlem üzerinden  on yıl geçmekle zamanaşımına  uğrayacağı düzenlemesine yer verilmiştir. Ancak,  taşınmaz mülkiyetine  ve taşınmaz üzerindeki ayni haklara ilişkin ilamlar ile şahsın ve aile hukukuna ilşkin ilamlar  zamanaşımına uğramaz.     Somut olayda, alacaklı vekili tarafından   borçlu  hakkında  Ankara 6. Asliye Ticaret Mahkemesinin 14.07.1999 tarih ve 1999/82 E. 1999/399 K. ilamı ile  asıl davada borçlu yararına hükmedilen alacak kalemleri mahsup edilmek suretiyle  karşılık davada bakiye  kalan toplam  68.416,72 TL "nin  tahsili amacıyla 10.07.2009 tarihinde   icra takibine geçilmiş ve örnek 4-5 nolu icra emri 13.07.2009 tarihinde   borçluya tebliğ edilmiştir. Borçlu vekili tarafından 17.07.2009 tarihli şikayet dilekçesinde zamanaşımı itirazı ile birlikte asıl davada  müvekkili yararına hükmedilen   alacak ve işlemiş faizin mahsubunun yanlış yapıldığını ve borçlarının bulunmadığı hususları  ileri sürülmüştür. Alacaklı vekili  dayanak ilamın hüküm tarihinden itibaren on yıl geçmeden önce takibe konulmasına karşın, borçlunun  şikayet tarihi olan 17.07.2009 tarihi itibariyle  asıl davadaki alacağı ve  yargılama giderlerinin zamanaşımına uğradığını ileri sürdüğüne göre bu durumda borçlunun, ilamda asıl alacak davasında kendi lehine hükmedilen  alacağın  mahsubunun yanlış  yapıldığını  ileri sürerek takipte istenilen alacağa yönelik şikayeti  ve zamanaşımı itirazı dinlenemez.   Açıklanan nedenlerle mahkemece, borçlu şikayetinin reddine karar verilmesi gerekirken  yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.     
SONUÇ  : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 21.04.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.