Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10125 Esas 2019/6681 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10125
Karar No: 2019/6681
Karar Tarihi: 27.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10125 Esas 2019/6681 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir taksirle yaralama suçundan sanığın beraat etmesi yönünde karar almıştır. Ancak müşteki vekili, kararı temyiz etmiştir. Dosya incelendiğinde, Tebligat Kanununun 10/2. maddesi gereği tebligatın yapılamaması halinde adres kayıt sistemindeki adresin bilinen en son adres olarak kabul edileceği belirtilmiştir. Ancak müşteki, beyanında belirttiği adrese taşınmıştır ve doğrudan tebligat yapılmıştır. Bu durum, usule aykırıdır ve şikayetçinin CMK'nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören sıfatıyla temyiz hakkı bulunduğu kabul edilmiştir. Şikayetçinin katılma iradesini ortaya koyduğu ve suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılmıştır. Yapılan yargılama sonucunda, suçun sanık tarafından işlenmediği sabit olduğundan beraat kararı verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, Tebligat Kanununun 10/2, 21/1, 21/2 ve 23/1-8 maddeleri ile Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2 maddesi belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2017/10125 E. , 2019/6681 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-b maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, müşteki vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, mercii tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, müşteki ...’ya beyanında belirtmiş olduğu adrese taşınması nedeniyle doğrudan Tebligat Kanununun 21/2 maddesi gereğince tebliğ edilmesinin usule aykırı olduğu anlaşıldığından, duruşmadan haberdar edilmeyen şikayetçi ...’nın CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan şikayetçinin CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olduğu, gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, sanığın beraatine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 27.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.