Hırsızlık - mala zarar verme - başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/18522 Esas 2018/11276 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18522
Karar No: 2018/11276
Karar Tarihi: 11.09.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/18522 Esas 2018/11276 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık, mala zarar verme ve başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçlarından mahkum edilmiş bir sanığın temyiz talebini reddetti. Sanığın zorunlu müdafi atanmasını gerektirmeyen suçlardan yargılandığı için kendisine müdafi atanmadığı ve kararın tefhim edildiği tarih itibariyle temyiz süresinin başladığı ancak sanığın temyiz talebini geciktirdiği belirtildi. CMUK'un 310/1. maddesi gereğince bir haftalık temyiz süresini geçirdikten sonra temyiz talebi veren sanığın talebi reddedildi. Kanun maddeleri: CMUK'un 310/1. ve 317. maddeleri.

13. Ceza Dairesi 2016/18522 E. , 2018/11276 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Zorunlu müdafi atanmasını gerektirmeyen suçlardan yargılanan ve ilk celsede müdafi talebinde bulunmadığı için kendisine müdafi atanmayan sanığın müdafisinin bulunmadığı ve sanığın 08/03/2016 tarihinde tefhim edilen kararı yasal süre içerisinde temyiz etmediği, sanığa bilahare gerekmemesine rağmen 22/03/2016 tarihinde bu kez gerekçeli karar tebliğ edilmesi temyiz süresinin yeniden başlamasına sebebiyet vermeyeceği gibi yine sanığa mahkemenin 13/04/2016 tarihli yazısına istinaden zorunlu müdafi atandıktan sonra zorunlu müdafiye 02/05/2016 tarihinde gerekçeli karar tebliğ edilmesinin de temyiz süresinin yeniden başlamasına sebebiyet vermeyeceği gözetildiğinde,
Mahkeme kararının sanığın yüzüne karşı 08.03.2016 tarihinde tefhim edildiği halde sanık müdafiinin CMUK"un 310/1. maddesindeki bir haftalık temyiz süresini geçirdikten sonra 04.05.2016 tarihinde temyiz dilekçesi verdiği anlaşılmakla, anılan yasanın 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak temyiz isteminin REDDİNE, 11.09.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.