MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki itirazın iptali - alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı vekili, alacağın tahsili amacıyla başlatılan takibin davalının itirazı üzerine durduğunu ileri sürerek itirazın iptaline ve %20 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiş, işyerinin davalı-karşı davacının kullanımında olduğunu, müvekkilinin işyerinin kira ve personel giderlerinden sorumlu olmadığını savunarak karşı davanın ise reddini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacının istemi üzerine kiraladığı işyeri için yapılan tadilat ve alınan mobilya ve donanım bedelleri için kesilen faturaların davacıya 2009 yılında gönderildiğini, davacının 2013 yılında mobilya ve donanım bedellerine ilişkin iade faturası düzenleyerek müvekkiline gönderdiğini, faturaların iade edildiğini, taleplerin zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiş, karşı davada ise; müvekkilinin davacı-karşı davalı şirketin Bölge Bayiliğini üstlendiğini, mağazanın 01.02.2009 tarihinde Bölge Müdürlüğü olarak kiralandığını, kira sözleşmesi müvekkili adına yapılmış ise de işyerinin davacı-karşı davalının istemi üzerine kiralandığını, kiralanan işyerinin tüm kira bedelleri ile görevlendirilen personelin maaşlarının müvekkili tarafından ödendiğini ileri sürerek 10.000 TL kira ve personel giderinin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle davacı-karşı davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, davacının 2009 yılında yapılan bu masrafların davalıdan talep edilmesi konusunda 2013 yılına kadar uzunca bir süre sessiz kalmasından hareketle, davalının işyeri için yapılan sözkonusu masrafların davacı tarafından davalıya karsı bizzat üstlenilmiş olduğu, davacının bu bedeli talep hakkı olmadığı, davacının davalıdan icra takibi kapsamında 6.833,62.- TL. tutarında alacaklı olduğu, taraflar arasında davalı-karşı davacı şirkete ait kira ve personel giderlerinin davacı-karşı davalı şirket tarafından karşılanacağına dair bir anlaşma mevcut olmadığı gibi, davacı-karşı davalı şirketin 2009 yılında yaptığı (asıl davada tartışma konusu olan) tamir, bakım ve onarım masraflarını üstlendiği kabul edilse bile, davalı-karşı davacının bunlar dışında kalan tüm kira ve personel giderlerini ödemeyi taahhüt ettiğine dair bir anlaşmanın da varlığının ispatlanmadığı, gerekçesiyle asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.






1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen davacı-karşı davalı vekilinin tüm, davalı-karşı davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Asıl dava nispi harca tabi olup verilen kısmen red kararı kapsamında davalı-karşı davacı yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmeyle 1.500,00 TL maktu vekalet ücretine karar verilmesi doğru değil ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi ve 5236 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 5236 sayılı Kanunun 16. maddesiyle değiştirilmeden önceki 438/7. maddesi gereğince mahkeme kararının düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı-karşı davalı vekilinin tüm, davalı-karşı davacının sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün A-(5) nolu bendinde yer alan “1.500,00 TL” rakamlarının hükümden çıkarılarak yerine “6.833,62 TL” rakamlarının eklenmek suretiyle hükmün düzeltilmiş bu şekliyle düzeltilerek ONANMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 09/11/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.