MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikrî ve Sınaî Haklar Mahkemesince verilen 26.09.2016 tarih ve 2015/57 Esas-2016/255 Karar sayılı kararın davalı ... vekili ve davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair davada ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 24.01.2017 tarih ve 2017/82-2017/31 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili ve davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkilinin çok sayıda tesciline konu olan “...” markasına iltibas yaratacak şekilde “...” markasını 29, 30, 31, 35 ve 43. sınıflarda tescil için başvuru yaptığını, bu başvurunun ilanına yapılan itirazın Markalar Dairesi Başkanlığı tarafından kabul edildiğini, ardından davalı şirketin karara itirazı üzerine ... tarafından itirazın kabul edildiğini, bu kararının hukuka aykırı olduğunu, “...” ibaresinin gerek görsel, gerek fonetik olarak müvekkilinin markası ile ayırt edilmeyecek kadar benzer olduğunu, müvekkilinin tanınmış markası ile iltibas yaratacağını ileri sürerek, davacının ... markasının tescili halinde hükümsüzlüğüne ve ... ... kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Davalı ... vekili, alınan kararlar ve yapılan işlemlerin usule ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin dava konusu marka için 2013/43650 sayı ile 29, 30, 31, 35 ve 43. sınıflarda tescil ettirmek üzere başvuru yaptığını, “...” ibaresinin davacıya ait markalardan görsel, işitsel ve anlamsal olarak farklı olduğunu, ... ibaresinin 4 harften oluşmuş zayıf bir ibare olduğunu, tescil talebinde bulunulan sınıfların ... ibareli markanın kapsamında bulunmadığını, markaların tamamen farklı ve alakasız sektörlerde kullanılacağını, iltibas tehlikesinin söz konusu olmayacağını, müvekkilinin “...” markasını uzun yıllardır kullandığını, davacının bu süreçte müvekkilinin markasının kullanımına karşı çıkmadığını, “...” markasının müvekkili tarafından ciddi ve yoğun kullanım sonucu ayırt edici nitelik kazandığını, davacının tüm sınıflardaki başvurusunun kötü niyetli olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacının markasının tescilli olduğu sınıflarda iltibas oluşabileceği, bu kısımlar dışında kalan mal ve hizmetler yönünden davacının markasının reklam ve şöhretini kullanarak haksız yararlanılacağı veya onun markasının itibarına zarar vereceği kanıtlanmadığı, 556 sayılı KHK"nın 8/4 maddesindeki koşulların oluşmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulne karar verilmiştir. Kararı davacı ve davalı ... vekilleri istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurularının esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı ... ve davacı vekilleri temyiz etmiştir.
1- Temyiz kanun yoluna başvuru süresi; karar tarihi itibariyle uygulanacak 20/07/2017 tarihli ve 7035 sayılı kanun ile yapılan değişiklik öncesi 6100 sayılı HMK’nın 361/1 maddesinde, bir ay olarak düzenlenmiştir. Düzenlenen sürenin son günü ise HMK 92/2 maddesi uyarınca hesap edilerek, sürenin başladığı güne son ayda karşılık gelen gün olarak belirlenir. Dosyanın tetkikinde, Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı vekiline 08.02.2017 tarihinde tebliğ edilmiş, davacı vekili ise 09.03.2017 tarihinde temyiz başvurusunda bulunmuştur. Bu suretle; davacı için öngörülen sürenin bitiminin 08.03.2017 tarihi olması, taraf vekilinin yasal süresinde temyiz başvurusunda bulunmaması nedeniyle davacı vekilinin temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2- Davalı ... vekilinin temyiz itirazları incelendiğinde, yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre davacı şirket ve davalı ... vekillerince yapılan istinaf başvurusunun HMK’nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentti açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca hükmün ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı ..."den alınmasına, 15/11/2018 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.