MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Olay tarihinde, meyhanede tanışıp, Mersin’e gitmek üzere yola çıktıklarında, gece saat 01:00 sıralarında, alkolün etkisi ile uykuya dalan, bir ara durduklarında parasının alındığını farkla kendisine gelerek buna karşı direnen yakınanı, kollarından tutmak suretiyle, meçhul kişilerin, paralarını almasını sağlayan sanığın eylemine uyan, 765 sayılı TCY"nin 495/1. maddesi yollaması ile TCK’nın 497/1, 59, 31, 33, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddeleriyle, 5237 sayılı TCY"nin 149/1-c, h, 62, 53, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddeleri uyarınca uygulama yapılıp, sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, sanık hakkında 5237 sayılı Yasa ile yapılan uygulamanın açıkça lehe olması nedeniyle, uygulamaya göre de; sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 6/1-e maddesi yollamasıyla, aynı Yasanın 149/1-h maddesine de uyduğu, bu haliyle yağma eylemini birden fazla kişi ile birlikte ve gece vakti işlediğinin anlaşılması karşısında; olayda birden fazla nitelikli halin gerçekleşmiş olması nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılarak ceza uygulaması yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, 5237 sayılı TCY.nın 150. maddesinin 2. fıkrasındaki “malın değerinin azlığı” kavramının, 765 sayılı TCK’nın 522. maddesindeki “hafif” ve “pek hafif” ölçütleriyle, her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlaması dışında benzerliği bulunmadığı, “değer azlığının” 5237 sayılı Yasaya özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu, bunun, daha çoğunu alabilme olanağı varken, yalnızca gereksinmesi kadar değer olarak da az olan şeyi alma durumunda, olayın özelliği ve sanığın özgülenen kastı da değerlendirilip, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanarak uygulanabileceği
gözetilmeden, sanık hakkında aynı Yasanın 150/2. maddesi uyarınca indirim yapılması karşı temyiz bulunmadığından, sanık hakkında kasıtlı suçtan mahkumiyetin doğal sonucu olarak TCK’nın 53. maddesinin uygulanmamış ise de; infazda gözetilmesi olanaklı olduğundan, gerekçeli kararın, mahkeme mührü ile mühürlenmemesi yerinde tamamlanması olanaklı eksiklik olarak kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu’nun takdirine göre sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında, diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA, 11.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.