Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/102 Esas 2018/9550 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/102
Karar No: 2018/9550
Karar Tarihi: 18.12.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/102 Esas 2018/9550 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılan davada, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkumiyet kararı vermiştir. Dosya incelendiğinde, suç tarihinin yanlış gösterildiği belirlenmiş ve sanık hakkında daha önce aynı suçtan kayıtlı başka bir dava sonucunda tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması ve yükümlülüklerin ihlal edilmesi durumunda yargılama sürecine devam edilmesi gerektiği belirtilmiştir. 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede, yargılama işlemlerinin yasaya uygun olarak yapıldığı ve hükümde verilen kararın dosya içindeki belgelere ve bilgilere uygun olduğu sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiştir ve hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 191. maddesinin 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 3. f

10. Ceza Dairesi 2015/102 E. , 2018/9550 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
05.10.2011 olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında 26.10.2011 olarak gösterilmesinin mahkemece düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5.fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3.fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 18/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.